درمان میگرن
درمان میگرن به دو نوع درمان داروئی و غیر داروئی تقسیم می شود.
مراحل درمان عبارتند از:
- ابتدا عوامل محرک و آغاز گر حملات میگرنی شناسایی شده و از بیمار خواسته می شود از این عوامل پرهیز کند.
- انواع برنامه های روان درمانی و رفتار درمانی
- تجویز داروهای موثر بر حملات حاد میگرن و سردردهای شدید
- تجویز داروهای موثر در پیشگیری از حملات میگرنی
- پیگیری درمان و تاثیر آن بر بهبودی بیمار
- آموزش بیمار و خانواده ی او در مورد ماهیت بیماری میگرن و تاثیر آن بر نحوه ی زندگی و راههای تقابل با آن.
درمان داروئی میگرن حاد:
► درمان داروئی بستگی به وخامت حال بیمار، شدت درد، شدت حمله ها و بقیه ی علائم بیماری دارد.
در صورتی که بیمار با حمله ی میگرنی از خواب بیدار می شود و دچار تهوع و استفراغ نیز می باشد، داروهای غیر خوراکی تجویز می شود (مانند تزریق وریدی).
در صورتی که حمله ی میگرن تدریجی بوده و یا اینکه با شروع حمله مشخص نیست که رو به افزایش خواهد گذاشت و اینکه کلا حاد خواهد بود یا خفیف، درمان داروئی با داروهای خوراکی شروع می شود و در صورت تشدید حمله، فرمهای دیگر داروئی استفاده خواهد شد.
► داروهای مورد استفاده در درمان حملات حاد میگرن:
NSAIDs ، مسکن های ساده مثل استامینوفن و آسپیرین، کافئین، باربیتورات ها، داروهای ضد تهوع، ارگوتامین و دی هیدرو ارگوتامین، تریپتان ها.
► داروهای مورد استفاده در پیشگیری از میگرن:
داروهای ضد تشنج، داروهای ضد افسردگی، مهارکننده های بتا و مهارکننده های کانال کلسیم ، آنتاگونیستهای سروتونین.
0 دیدگاه